Jump to content
Codziennik
  • ...
    • Polacynasaksach.pl
  • „Miłość, śmierć i roboty” wraca na Netfliksa z 2. sezonem. Co w zwiastunie?
  • Aleksander Sopliński nie żyje. Kosiniak-Kamysz wspomina: Nasz serdeczny kolega
  • Marszałek uciszała opozycję, potem się zmitygowała. Zrugała posłankę PiS w Sejmie. „Uprzedzam...”
  • Nazwał syna na cześć swojej pracy. „Żona nie miała nic przeciwko”
  • Igor Tuleya zostanie zatrzymany i doprowadzony do prokuratury? Ma o tym zdecydować Izba Dyscyplinarna SN
  • Kolejny transfer do Polski 2050. Do partii Szymona Hołowni dołączył poseł KO
  • Joanna Przetakiewicz pokazała zdjęcie topless. Projektantka zachęca kobiety do pozbycia się wstydu
  • Czechy wydalą wszystkich rosyjskich dyplomatów? Projekt rezolucji w środę trafi do Senatu
  • Aleksiej Nawalny widział się z adwokatem. Spotkanie przerwano po kilku minutach
  • Kilkadziesiąt amerykańskich myśliwców w Polsce. Pentagon: To rutynowe ćwiczenia

      • W jaki sposób napisać skargę do inspekcji pracy?

        Należy wiedzieć, że skargę do Państwowej Inspekcji Pracy (PIP) możemy złożyć również, kiedy wykonuje się pracę zdalnie. Nie jest istotne miejsce pracy, lecz powód skargi. Może być nim na przykład: niewypłacanie w terminie pensji lub płacenie jej w ratach, niepłacenie za nadgodziny, zwieranie umów na przykład o dzieło zamiast umów o pracę, lub umów zlecenie co ma często miejsce  w wypadku pracowników delegowanych za granicę- na przykład opiekunek osób starszych . Jak złożyć taką skargę powiemy za chwilę w punktach. Trzeba jeszcze wspomnieć o tym, że możemy zastrzec, aby nasze dane nie były ujawniane pracodawcy. Inspektor PIP wezwie pracodawcę do udzielenia wyjaśnień i ustali, czy naruszono prawa pracownicze. W taki oto sposób należy złożyć skargę do inspekcji pracy:

        1). Skargę złóżmy elektronicznie - poprzez stronę internetową inspektoratu pracy, właściwego ze względu na siedzibę naszego zakładu pracy. Adresy do inspektoratów w całej Polsce są dostępne na stronie: www.pip.gov.pl/pl/kontakt.

        2). W e-skardze podajmy: nasz adres mailowy, imię, nazwisko, adres (pamiętajmy: inspekcja pracy nie rozpatruje anonimów). W formularzu, w polu „treść skargi” opiszmy, jakie prawa pracownika łamie pracodawca.

        3). Czekajmy na rozpatrzenie skargi, które nastąpi do 30 dni. Jeśli skarga dotyczy niepłacenia pensji (lub opóźnień w wypłacie), inspektor wyda pracodawcy nakaz płatniczy z natychmiastową wykonalnością i uzyskamy należne pieniądze.

      • Profil zaufany-tożsamość potwierdzona elektronicznie

        By Admin, in przepisy prawne , urzędowe i bankowe informacje,

    • news

      Show all categories

    • Artykuły

      Jak chronić skórę przy radioterapii?

      Niestety radioterapia często wywołuje popromienne zapalenie skóry, które objawia się bólem, pieczeniem czy złuszczaniem naskórka. Aby mu zapobiegać należy korzystać z odpowiednich ubrań i kosmetyków. Poza tym stosuje się krem zawierający ekstrakt z ostropestu plamistego i rdestu japońskiego, który łagodzi podrażnienia skóry, wywołane promieniowaniem jonizującym.
      Leczenie promieniami.
      W leczeniu nowotworów złośliwych, oprócz chirurgii i chemioterapii, stosuje się radioterapię. Dzięki nowoczesnym aparatom i technikom napromieniania, ilość i stopień objawów ubocznych tej terapii, znacznie zmniejszył się. Jednak mimo ogromnego postępu w tej dziedzinie, popromienne zapalenie skóry, będące skutkiem promieniowania jonizującego na skórę, nadal jest istotnym problemem Pacjentów i lekarzy.
       
      Jakie skutki wywołuje popromienne zapalenie skóry?
      Pierwsze objawy zespołu popromiennego, jak zaczerwienienie skóry i śluzówek, mogą pojawić się już po kilku dniach naświetlania. W trakcie dalszego leczenia wystąpić może ból, pieczenie i odczucie ściągania. Od 2-3 tygodnia
      radioterapii pojawia się rumień i złuszczanie naskórka na sucho, a następnie na mokro (pęcherzyki wypełnione płynem), niekiedy również wysięk. Najwyższe stopnie odczynu powodować mogą dodatkowo krwawienia, martwicę skóry lub owrzodzenia. Mogą być przyczyną czasowego odroczenia leczenia, a nawet zgonu.
       
      Wyższe ryzyko.
      Nasilenie odczynu popromiennego jest wynikiem mechanicznego tarcia powierzchni o siebie i nadmiernej potliwości. Dlatego występuje najczęściej w miejscach gdzie:
      – stykają się dwie powierzchnie skóry (krocze, pachy i pierś)
      – naskórek jest cienki (krocze, twarz, pacha).
      Toksyczne uszkodzenie skóry zależy od cech Pacjenta m.in. od: wieku, typu skóry, chorób przewlekłych (cukrzyca, niewydolność nerek), niedożywienia, spożywania alkoholu i palenia papierosów, a także od predyspozycji genetycznych.
       
      Jak ograniczyć podrażnienia skóry?
      Odzież powinna być luźna i przewiewna, najlepiej wykonana z włókien naturalnych (len, 100% bawełna). Nie wolno przylepiać plastrów opatrunkowych, ani leczniczych, skóra w miejscu naświetlania musi mieć stały dostęp do świeżego powietrza. Przeciwwskazane są gorące kąpiele i opalanie.
      Na obszar napromieniany należy używać jak najmniej kosmetyków. Zrezygnujmy z mydeł zapachowych, kremów czy dezodorantów, które mogą zwiększać odczyn. Skórę najlepiej myć letnią wodą z łagodnym, nieperfumowanym mydłem, które ma obojętne pH. W przypadku golenia, zalecana jest maszynka elektryczna, która nie wymaga stosowania pianki i powoduje mniejsze podrażnienia.
       
      Ostropest plamisty (sylibina).
      Aby przyspieszyć procesy naprawcze, stosować należy krem RadioProtect, który przeznaczony jest do skóry
      Aby przyspieszyć procesy naprawcze, stosować należy krem RadioProtect, który przeznaczony jest do skóry poddanej radioterapii. Jednym z jego 2 najważniejszych składników jest ekstrakt z nasion ostropestu plamistego, z zawartością 80% sylibin. Zawarte w nim bioflawonoidy, występują częściowo w błonie komórkowej, jak i poza nią. „Zmiatają” wolne rodniki, które działają na komórkę z zewnątrz, jak i od wewnątrz.
      Poprzez hamowanie aktywności hialuronidazy, uszczelniają i wzmacniają ściany naczyń krwionośnych. Dlatego zapobiegają krwawieniom czy wybroczynom. Sylibina chroni skórę przed nowotworami, gdyż zapobiega uszkodzeniom DNA i niszczy uszkodzone już komórki. Poza tym wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe.
       
      Rdest japoński (resweratrol).
      Składnikiem kremu jest również wyciąg z rdestu japońskiego, który zawiera resweratrol. Podobnie jak sylibina, jest antyoksydantem, który zapobiega powstawaniu wolnych rodników i nadtlenków. Działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo i przeciwwirusowo. Zapobiega zmianom zwyrodnieniowym tkanki (nabłonkowej i łącznej) naczyń krwionośnych. Hamuje podziały komórek nowotworowych i przerzuty nowotworów.
      Zawarte w tej roślinie fitoncydy wykazują większe działanie przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze, niż wiele syntetycznych antybiotyków. Oprócz tego wyciąg z rdestu japońskiego przyspiesza gojenie ran na błonach śluzowych i skórze, a także zapobiega obrzękom i wysiękom. Ma działanie ściągające i hamuje wydzielanie łoju.
      Krem RadioProtect koi i łagodzi podrażnienia skóry, które wywołane zostały promieniowaniem jonizującym. Zmniejsza uczucie gorąca i pieczenia, łagodzi zaczerwienienia skóry. Dzięki nawilżeniu i natłuszczeniu, pozostaje ona gładka, elastyczna i jędrna. W jego przypadku nie stwierdzono działania drażniącego i alergizującego. Od wielu lat polecany jest, przez personel medyczny, przy dolegliwościach skórnych, wywołanych radioterapią. Krem jest produktem polskim, o unikalnym składzie chronionym patentem, którego pomysłodawcą jest polski farmaceuta.
      Skuteczność preparatu potwierdzono badaniem obserwacyjnym, które przeprowadzono, w 2015 r., na grupie 152 Pacjentów Kliniki Radioterapii Centrum Onkologii w Bydgoszczy. U 53,3% stosujących nie wystąpił wczesny odczyn
      popromienny skóry, u 39,5% odnotowano odczyn I stopnia, a u 7,2% II stopnia. Odczynów III i IV stopnia nie zarejestrowano.
      Zapalenie skóry jest jednym z najczęstszych powikłań, w trakcie i po leczeniu promieniowaniem jonizującym. Na szczęście właściwa jej pielęgnacja łagodzi objawy popromienne i umożliwia kontynuację zaplanowanej terapii.
      Link do strony dedykowanej produktowi http://radioprotect.eu/
       

      Jak walczyć z zimową chandrą

      Krótkie dni i niska temperatura powodować mogą przygnębienie, złe samopoczucie i brak energii. Aby poprawić nastrój, należy zadbać o aktywność fizyczną, odpowiednią dietę i czas na relaks. Poza tym stosować można suplementy, które zawierają ekstrakt z kwiatu szafranu, inozytol czy tryptofan.
      Co jest przyczyną złego nastroju w zimie?
      Do końca zimy musimy zmagać się z krótkimi dniami i brakiem słońca. Z tego powodu nasz organizm wytwarza więcej melatoniny, która sprawia, że jesteśmy senni. Natomiast mniej „hormonu szczęścia”, czyli serotoniny, co powoduje pogorszenie nastroju. Często zamiast przyjemnego śniegu, który sprzyja aktywności na świeżym powietrzu, np. pada śnieg z deszczem i wieje porywisty wiatr, które zmuszają nas do pozostania w domu.
      Jakie są objawy zimowej chandry?
      Tzw. zimowa chandra to sezonowe zaburzenie nastroju, które spowodowane jest krótkimi dniami i złą pogodą. Stan ten powodować może:
      – przygnębienie, znużenie, melancholijny nastrój
      – nadmierną senność, ciężej nam rano wstać
      – brak energii życiowej, uczucie zmęczenia, apatię
      – częste zamyślenie, problemy z koncentracją
      – frustrację i napięcie nerwowe.
      W skrajnych przypadkach może okazać się, że zimowa chandra przerodzi się w wymagającą leczenia depresję. Alarmujący może być fakt, gdy zły nastrój trwa długo i nie pozwala normalnie funkcjonować.
      Aktywność fizyczna
      Jednym ze sposobów na poprawienie samopoczucia podczas zimy jest aktywność fizyczna, gdyż podnosi poziom endorfin w organizmie. Brak ruchu stanowi zagrożenie nie tylko dla naszego zdrowia fizycznego, ale również psychicznego. Gdy uprawiamy nordic walking czy jeździmy na łyżwach, zapominamy, że jest zimno czy ciemno. Wystarczy nawet 15-30 minut codziennego spaceru, z dzieckiem czy partnerem. Pozytywnie na nastrój wpłynie sama rozmowa, także z bliską osobą, na świeżym powietrzu.
      Odpowiednia dieta
      Unikać należy jedzenia, które tylko pozornie ma poprawić nam samopoczucie. Mowa oczywiście o pokarmach bogatych w cukier, czy niezdrowych tłuszczach, które niestety pogłębią negatywny nastrój. Postawić należy za to na te produkty, które poza witaminą D czy B6, zawierają kwasy tłuszczowe omega-3, np. tłuste ryby morskie. Powinniśmy także spożywać produkty bogate w magnez, czyli pestki dyni, kakao czy kaszę jęczmienną.
      Inne składniki mające wpływ na dobry nastrój …
      Ekstrakt z kwiatu szafranu
      Zgodnie z dostępnym piśmiennictwem działanie kwiatu szafranu polega na podwyższeniu stężenia serotoniny i dopaminy w ośrodkowym układzie nerwowym, co powoduje zwiększone poczucie szczęścia i poprawę nastroju. Kwiat ten, w łagodzeniu objawów melancholii, stosowano już w starożytności.
      Inozytol
      Zwany też witaminą B8, zgodnie z piśmiennictwem odpowiada w organizmie człowieka m.in. za prawidłowe funkcjonowanie neuroprzekaźników (tj. acetylocholiny i serotoniny). Zwiększa wrażliwość receptorów na serotoninę, dzięki czemu poprawia samopoczucie i sprawność umysłową, a także stabilizuje nastrój.
      Tryptofan
      Do wytworzenia serotoniny w mózgu, niezbędny jest ten aminokwas, którego organizm nie jest w stanie sam wyprodukować. Jednak, zarówno w diecie normalnej, jak i wegetariańskiej, jest najmniej licznym aminokwasem.
      Znaczenie suplementu diety Depresanum…
      Preparat Depresanum został pomyślany z myślą o wpieraniu pozytywnego nastroju.
      Zawarty w produkcie ekstrakt z kwiatu szafranu wspiera równowagę emocjonalną, a także pomaga w relaksacji. Przyczynia się do utrzymania pozytywnego nastroju.
      Tryptofan bierze udział w powstawianiu serotoniny.
      Z kolei zawarta w produkcie witamina B6 oraz kwas foliowy wspomagają organizm w utrzymaniu prawidłowych funkcji psychologicznych oraz przyczyniają się do zmniejszenia uczucia zmęczenia i znużenia.
      Wszyscy z utęsknieniem czekamy na wiosnę, kiedy dni staną się dłuższe, będzie więcej światła słonecznego, a przyroda obudzi się do życia. Jednak do tego czasu, należy korzystać z wszystkich dostępnych metod, aby przetrwać w dobrej kondycji psychicznej.

      Prześwietlamy trendy.Modny olej kokosowy.

      Rynek spożywczy często zaskakuje nas nowościami. W ostatnim czasie hitem stał się olej kokosowy wykorzystywany zarówno w branży kosmetycznej i  spożywczej. Jak go mądrze i świadomie używać przygotowując swoje ulubione potrawy? Komu jest polecany i jakie ma właściwości odżywcze?
       
      Różnice pomiędzy smalcem a olejem kokosowym



      - Pod względem zawartości nasyconych kwasów tłuszczowych olej kokosowy w zasadzie nie różni się od smalcu. Zwolennicy oleju kokosowego w dużej koncentracji nasyconych kwasów tłuszczowych upatrują jego głównej zalety, ponieważ nie utlenia się podczas obróbki termicznej. Co oczywiście jest prawdą. Warto się jednak zastanowić nad celowością jego wykorzystania na zimno jako dodatek  do deserów czy koktajli. Zbyt duża zawartość NKT, w diecie może zwiększać ryzyko zawału serca i innych chorób układu krążenia tłumaczy Remigiusz Filarski, dietetyk z Centrum Dietetyki Stosowanej.
       
      Wartości odżywcze 



      Co ciekawe, o oleju kokosowym powinny zapomnieć przede wszystkim osoby będące na diecie redukcyjnej, bo produkt ten może zniweczyć trud w staraniach o smukłą sylwetkę. Wiele osób jest przekonanych co do jego właściwości zdrowotnych, antybakteryjnych i spalających tkankę tłuszczową.  W rezultacie, zamiast spodziewanego spadku wagi należy się liczyć z jej wzrostem z uwagi na zbyt duże spożycie tego produktu.

      - Mała łyżeczka oleju kokosowego czyli ok. 15 g  dostarcza do organizmu 135 kcal oraz 15g tłuszczu. Dla porównania, duża łyżka oliwy z oliwek ma mniejszą masę, bo tylko 10g, i dostarcza 88 kcal oraz 10g tłuszczu. W przypadku oleju kokosowego są to jedynie nasycone kwasy tłuszczowe, a w przypadku oliwy głównie kwasy tłuszczowe nienasycone, wykazujące działanie protekcyjne w stosunku do chorób układu krążenia dodaje Radosław Majewski, żywieniowiec z Centrum Dietetyki Stosowanej.

      Trochę słów o działaniu



      Olejowi kokosowemu przypisane zostało też, zresztą całkiem słusznie, działanie antybakteryjne ze względu na zawarte w nim związki fenolowe. Jednak należy pamiętać, że takie same związki zawarte są w oleju lnianym i bawełnianym, a te dostarczą nam dodatkowo nienasyconych kwasów tłuszczowych.  Zawsze należy mieć na uwadze, że zarówno te zawarte w oleju lnianym, bawełnianym jak i kokosowym w nadmiernych ilościach mogą mieć działanie niepożądane.

      I na co się zdecydować?

      - Generalnie więc owszem, polecamy olej kokosowy ale do pielęgnacji cery. Jednak w diecie warto docenić nasz rodzimy olej rzepakowy. Do smażenia używajmy rafinowanego. Natomiast jako dodatek do potraw na zimno warto wybierać ten nierafinowany reasumują zgodnie dietetycy z Centrum Dietetyki Stosowanej.

      Nie wszystko co jest aktualnie modne musi więc być zdrowe. Warto zachować  umiar i zdrowy rozsądek,   a wszystkie nowinki żywieniowe przeanalizować, przed wprowadzeniem ich do swojego jadłospisu i diety.
       
      - Zawsze jednak warto skonsultować się ze specjalistą i nie opierać swojej wiedzy wyłącznie na obiegowych opiniach czy poradach wyczytanych w sieci podsumowują eksperci.
       
      źródło http://www.publikuj.org/52559

      Odszkodowania za błędy medyczne o czym warto wiedzieć

      Co roku rośnie liczba spraw związanych z popełnianymi przez lekarzy błędów. Wynika to przede wszystkim z rosnącej świadomości pacjentów o przysługujących im prawach w zakresie ubiegania się o odszkodowanie. Stowarzyszenie Primum Non Nocere szacuje, że rocznie w Polsce dochodzi do 20-30 tysięcy błędów spowodowanych przez medyków. 


      - Od pewnego czasu Polacy zerwali z przeświadczeniem, że z lekarzem nie można wygrać. Zwłaszcza przed sądem. Stąd też lawinowy wzrost spraw tego typu, które trafiają do kancelarii w ciągu ostatnich kilku lat. Dziś to nawet 40% wszystkich spraw prowadzonych przez kancelarię przyznaje Dariusz Puczydłowski, właściciel Kancelarii Prawnej Pro Bono.

      4 kategorie błędów
       
      Błędy medyczne można podzielić na cztery kategorie. Po pierwsze to błędy techniczne wykonawcze, które związane są z konkretnymi pomyłkami lekarzy np. w trakcie przeprowadzanego zabiegu ale też wszelkiego rodzaju zakażenia szpitalne jak np. gronkowcem, czy żółtaczką. Po drugie, można wyróżnić błędy diagnostyczne, które z kolei doprowadziły do uszczerbku na zdrowiu. To przy tym najczęstszy rodzaj błędów medycznych.

      Kolejną kategorią są błędy organizacyjne. - To wszelkiego rodzaju sytuacje, w których pacjent doznał uszczerbku na zdrowiu w wyniku błędów, zaniedbań lub zaniechań związanych z pracą i organizacją placówki medycznej wyjaśnia przedstawiciel Kancelarii Pro Bono. Ostatnim rodzajem błędów są błędy terapeutyczne, zwykle stanowiące przykrą konsekwencję wcześniejszych błędów diagnostycznych. Oczywiście, mogą to być również błędy samoistne, ale jednak często się zdarza, że stanowią efekt złej diagnozy. 

      W związku z błędem medycznym poszkodowanemu przysługuje roszczenie o charakterze cywilno-prawnym. Mowa tu o odszkodowaniu lub zadośćuczynieniu za śmierć bliskiej osoby lub uszczerbek na zdrowiu spowodowany popełnionym błędem. Dodatkowo, lekarz może zostać pociągnięty do odpowiedzialności karnej i dyscyplinarnej. Prokuratura wszczyna w takiej sytuacji postępowanie, które może się zakończyć nawet karą pozbawienia wolności, ograniczenia wolności, grzywny czy pozbawienia czasowego lub trwałego prawa wykonywania zawodu.

      - Jeżeli więc konsekwencją błędu był trwały uszczerbek na zdrowiu prowadzący do tego, że poszkodowany pacjent nie może wrócić do pracy lub musi się przekwalifikować wówczas przysługuje mu prawo dochodzenia odszkodowania i zadośćuczynienia za ból, cierpienie, ale też np. może domagać się rekompensaty związanej z utratą źródła dochodu, kosztów nabycia nowych umiejętności zawodowych a nawet dożywotniej renty precyzuje Dariusz Puczydłowski.

      Roszczenia można dochodzić w okresie do 3 lat od momentu kiedy dowiedzieliśmy się o zdarzeniu. Bo, co ważne, często się zdarza, że pacjenci dowiadują się popełnionych błędach, nawet wiele lat później, np. przy okazji badań, konsultacji lekarskich, chorób czy nieustępujących i niepokojących dolegliwości.

      Najpierw wniosek do szpitala

      Pierwszym krokiem w kierunku dochodzenia swoich praw jest zwrócenie się bezpośrednio do szpitala, w którym doszło do feralnego zdarzenia z wnioskiem o odszkodowanie. Ubezpieczyciel placówki medycznej może wówczas je przyznać, ale. zwykle tego nie robi. Przedstawiciel Kancelarii Pro Bono zauważa, że dzieje się tak nawet w 90% wszystkich przypadków, próbując dowieść, że wszystkie procedury zostały zachowane a doznany uszczerbek zdrowia to efekt powikłań, których nie da się w medycynie wykluczyć i są jej naturalnym elementem. 

      W takiej sytuacji poszkodowanemu przysługują dwa rozwiązania. Może skierować bezpośrednio sprawę do sądu i tam dochodzić swoich praw. Wiąże się to jednak z koniecznością poniesienia dość sporych kosztów mowa o wpisie sądowym wynoszącym 5% wartości przedmiotu sporu. W przypadku wygrania sprawy kwota jest zwracana przez pozwanego, ale niestety koszt musimy ponieść sami już na etapie zakładania sprawy, nie mając przy tym pewności, jakie będzie rozstrzygnięcie sądu. 

      - W skrajnych wypadkach, zdarza się co prawda, że sąd odstępuje od obowiązku wniesienia tej opłaty, ale są to sytuacje bardzo szczególne i rzadkie, związane z wyjątkowo trudną sytuacją materialną poszkodowanego - dodaje.

      Długa sądowa batalia

      Ewentualne, zasądzone odszkodowanie jest wypłacane z polisy OC, którą obowiązkowo muszą posiadać wszystkie podmioty medyczne szpitale i indywidualne praktyki lekarskie. Jednak, każda polisa przewiduje określoną, maksymalną kwotę za jedno zdarzenie. Warto więc zanim zdecydujemy się na proces poznać tę wartość. Może się bowiem okazać, że nasze roszczenie znacznie przekracza tę kwotę. Wówczas, w przypadku zasądzenia odszkodowania, pozostałą część pokrywa szpital. Dlatego kierując sprawę na drogę sądową w takim wypadku należy pozwać i ubezpieczyciela i szpital. 

      - Niestety bez profesjonalnego pełnomocnika, doświadczonego w tego rodzaju sprawach zwykle sobie nie poradzimy. Sprawy o błędy medyczne charakteryzują się znacznym poziomem skomplikowania, są trudne, wymagają powoływania biegłych sądowych, przedstawiania licznych dowodów, co sprawia, że stanowi to wysiłek ponad możliwości zwykłego człowieka zauważa Dariusz Puczydłowski z Kancelarii Prawnej Pro Bono. 

      Dodatkowo, kancelarie prawno - odszkodowawcze, w przeciwieństwie do kancelarii radcowskich czy adwokackich, wyspecjalizowane w obsłudze tego typu spraw, działają w oparciu o kapitał własny, czyli wnoszą kwotę tytułem wpisu sądowego w imieniu poszkodowanego. W takim wypadku poszkodowany nie musi martwić się o zabezpieczenie tych środków. 
       
      Wojewódzkie komisje szansą dla poszkodowanych

      Drugim wyjściem są powołane w 2012 roku Wojewódzkie Komisje ds. Orzekania o Zdarzeniach Medycznych działające przy każdym urzędzie wojewody. W tym wypadku koszt postępowania wynosi tylko 200 zł, niezależnie od wielkości roszczenia. Ich zaletą jest także tempo prac. Komisje orzekają sprawnie, zgodnie z ustawą, muszą wydawać orzeczenia w ciągu 4 miesięcy. Nie da się tego powiedzieć o sądach. - Czasami na opinię biegłego należy cierpliwie czekać kilka lub kilkanaście miesięcy. Postępowanie przed Komisją nie obciąża również poszkodowanego dodatkowymi kosztami związanymi z pracą biegłych czy przygotowywanych ekspertyz dodaje ekspert.

      Jest jednak pewne ograniczenie. Komisje rozpatrują tylko błędy, które wydarzyły się po 2012 roku, a dodatkowo nie może upłynąć rok odkąd poszkodowany dowiedział się o błędzie. Po trzecie to maksymalna wysokość roszczenia, która wynosi 100 tys. zł. 

      Orzeczenie komisji ułatwia drogę sądową

      Przedstawiciel Pro Bono zauważa, że komisja nie zasądza kwoty, a tylko kwalifikuje zdarzenie jako błąd medyczny. Następnie oczekuje od szpitala lub jego ubezpieczyciela propozycji naprawienia szkody. 

      - Zwykle szpitale proponują wyjątkowo niskie kwoty, zupełnie nieadekwatne do zdarzenia. Wówczas pacjentowi pozostaje przystać na tę propozycję lub nie. Jednak, dysponując już opinią Komisji, która stwierdziła powstanie błędu możemy śmiało i bez obaw o wynik rozstrzygnięcia udać się do sądu.

      Taki proces trwa też znacznie krócej, ponieważ nie ma potrzeby ponownego badania sprawy pod kątem zasadności roszczenia a spór toczy się już tylko o wielkość odszkodowania. Zwykle po 2-3 rozprawach sąd wydaje wyrok. W tej sytuacji również obowiązuje nas uiszczenie opłaty, ale mamy pewność, że sprawy nie przegramy, kwestią jest tylko kwota odszkodowania. 
       
      źródło http://www.publikuj.org/42973

      O czym 90% katolików nie wie.

      "Po czynach ich - poznasz ich"
      Jezus Chrystus

      120 r. - Pierwsze wzmianki o używaniu wody święconej do "wypędzania duchów" nieczystych.

      156 (lub 167) r. - Po męczeńskiej śmierci biskupa Polikarpa i jedenastu wiernych z kościoła w Smyrnie (Turcja) zainicjowano praktykę czczenia zmarłych "świętych" i ich relikwii. 

      II w. - Święty Klemens z Aleksandrii pisał: "Każda kobieta powinna być przepełniona wstydem przez samo tylko myślenie, że jest kobietą".

      II w. - Pod koniec II wieku wyznawcy chrystianizmu zaczynają głosić nauki o dziewictwie Maryi. Wcześniej nikt tego nie twierdził.

      200 r. - Ustanowiono "stan duchowny" przez wprowadzenie ordynacji. Chrześcijanie zostali podzieleni na duchownych i laików - przedtem wszyscy byli na równi, jednocześnie będąc braćmi i kapłanami przed Bogiem.

      312 r. - Bitwa pod mostem mulwijskim, w której Konstantyn zwyciężył i zabił Maksencjusza. Z powodu wizji sennej, którą ujrzał przed bitwą Konstanty (miał wygrać dzięki symbolowi krzyża), rok później wydał edykt zrówujący religię chrześcijańską z religiami pogańskimi. Odtąd, z roku na rok, dzięki prochrześcijańskim nastawieniom Konstantyna, pozycja chrześcijaństwa będzie się umacniać, a inne religie będą wypierane. Polityka ta w ostateczności doprowadziła do prześladowania i mordowania niechrześcijan przez fanatyków religijnych. Prześladowani stali się prześladowcami.
       
      314 r. - Uchwalono ekskomunikę dla dezerterów. Dotąd Kościół zabraniał zabijania w obronie koniecznej.

      321 r. - Cesarz Konstantyn nakazuje oficjalnie święcić niedziele zamiast dotychczasowej soboty. Dekret Konstantyna brzmi następująco: "Czcigodny dzień Słońca winien być wolny od rozpraw sądowych i od wszelkich zajęć ludności miejskiej; natomiast mieszkańcy wsi mogą w tym dniu swobodnie uprawiać rolę" (Codex Justinianus, III, 12).

      325 r. - Sobór nicejski. W wyniku głosowania 250 biskupów sprowokowanego naukami Arrio, księdza heretyka z Aleksandrii, który głosił że Jezus nie jest Bogiem, tylko bóstwem niższej klasy, 248 biskupów głosowało za uznaniem, że "Syn Boga został zrodzony, a nie stworzony, współistotny Ojcu czyli, że Bóg Syn jest tak samo Bogiem, jak Bóg Ojciec i że Bóg jest jeden, ale w różnych Osobach".

      360 r. - Wprowadzenie zwyczaju czczenia aniołów.

      364 r. - Na synodzie w Laodycei Kościół zabronił świętowania soboty. W Kanonie XXIX tegoż Soboru widnieje następujący zapis: "Chrześcijanie nie powinni judaizować i próżnować w sobotę, ale powinni pracować w tym dniu; powinni szczególnie uczcić Dzień Pański będąc chrześcijanami, i jeśli to możliwe, nie pracować w tym dniu. Jeśli jednak będą judaizować w tym dniu zostaną odłączeni od Chrystusa" (C. J. Hefele, History of the Councils of the Church).

      382 r. - Synod w Rzymie zwołany przez Damazego ustanawia zwierzchnictwo Kościoła rzymskiego nad pozostałymi. Uchwała głosi: "Choć kościoły katolickie rozsiane na ziemi są jedną komnatą ślubną Chrystusa, święty kościół rzymski jednak został wywyższony ponad wszystkie kościoły nie uchwałami żadnych synodów, lecz otrzymał prymat słowami Pana i Zbawiciela naszego". Dotąd nie istniał jeden, wielki Kościół katolicki, tylko wiele pomniejszych i nieraz konkurujących ze sobą.

      385 r. - Po raz pierwszy katoliccy biskupi polecili ściąć innych chrześcijan z powodów wyznaniowych. Miało to miejsce w Trewirze.
       
      390 i 393 r. - Synody w Hipponie i Kartaginie ratyfikują kanon "Pisma Świętego".

      IV w. - Pierwsza uroczystość Wszystkich Świętych Męczenników zainicjowana przez kościół w Antiochii.

      IV w. - Początek okresu mordowania pogan i plądrowania ich świątyń przez chrześcijan podjudzanych przez biskupów, opatów i mnichów. W 347 r. Ojciec Kościoła Firmicus Maternus zachęca władców: "Niechaj ogień mennicy albo płomień pieca hutniczego roztopi posągi owych bożków, obróćcie wszystkie dary wotywne na swój pożytek i przejmijcie je na własność. Po zniszczeniu świątyń zostaniecie przez Boga wywyższeni".

      431 r. - Sobór w Efezie przyjmuje zasadę wiary w boską naturę Jezusa i uznaje Marię za "Bożą Rodzicielkę".

      449 r. - Leon I wprowadza prymat biskupa Rzymu nad innymi biskupami i tym samym staje się pierwszym papieżem w dzisiejszym rozumieniu tego słowa. Dotąd istniało wiele rozproszonych tez o prymacie, a każdy biskup większego miasta nazywany był papieżem, czyli "papa".

      V w. - W połowie V wieku dzień 15 sierpnia staje się świętem M.B., a cesarz Maurycjusz ustanawia ten dzień świętem dla całego Cesarstwa.

      539 r. - Ustanowiono władzę papieży oraz ofiarę mszy świętej.

      VI w. - Za sprawą mnichów irlandzkich spowiedź "na ucho" rozprzestrzenia się w całej Europie. Do tego czasu spowiedź na ogół odbywano publicznie i to bardzo rzadko w ciągu całego życia.
       
      VI w. - Na mocy cesarskiego dekretu, wszyscy poganie zostali uznani za ludzi bez majątku i praw: "iżby ograbieni z mienia, popadli w nędzę".

      600 r. - Wprowadzenie "godzinki" do M.B. oraz łacinę do liturgii.

      638 r. - Szósty sobór w Toledo nakazuje przymusowe ochrzczenie wszystkich Żydów zamieszkałych w Hiszpanii.

      694 r. - Siedemnasty sobór toledański uznaje wszystkich Żydów za niewolników. Ich kapitały ulegają konfiskacie, zostają im też odebrane dzieci od siódmego roku życia wzwyż.

      715 r. - Wprowadzono modlitwy do świętych.

      726 r. - W Rzymie zaczęto czcić obrazy.

      783 r. - Nastał zwyczaj całowania nóg papieża.

      835 r. - Papież Jan XI ustanawia osobne święto ku czci Wszystkich Świętych, wyznaczając na dzień im poświęcony 1 listopada.

      X w. - Odo z Cluny głosi: "Obejmować kobietę to tak, jak obejmować wór gnoju..."

      993 r. - Papież Leon III zaczął kanonizować zmarłych.

      1015 r. - Wprowadzono przymusowy celibat dla duchownych, aby rozwiązać problem przejmowania spadków przez ich rodziny. Dotąd duchowni mieli żony i dzieci.

      1054 r. - Michał Ceruliusz, patriarcha kościoła wschodniego i Leon IX (pośrednio) obrzucili się nawzajem klątwami.

      1077 r. - Papież Grzegorz VII ustanowił formalną "klątwę", czyli wyklęcie przez instytucję Kościoła (nie mylić ze zwykłą klątwą).

      1095 r. - Papież Urban II krytykuje prześladowania pielgrzymów przez Turków. W efekcie rycerze Europy i prości ludzie ruszyli na Jerozolimę. Zainicjował w ten sposób pierwszą wyprawę krzyżową.

      1099 r. - Masakra Muzułmanów i Żydów w Jerozolimie (w tym ok. 70 000 Saracenów). Kronikarz Rajmund d'Aguilers pisał: "Na ulicach leżały sterty głów, rąk i stóp. Jedni zginęli od strzał lub zrzucono ich z wież; inni torturowani przez kilka dni zostali w końcu żywcem spaleni. To był prawdziwy, zdumiewający wyrok Boga nakazujący, aby miejsce to wypełnione było krwią niewiernych" ("Historia Francorum qui ceperunt Jeruzalem").

      XII w. - Uczony i filozof, święty Tomasz z Akwinu głosił, że zwierzęta nie mają życia po śmierci ani wrodzonych praw, oraz że "przez nieodwołalny nakaz Stwórcy ich życie i śmierć należą do nas".

      1140 r. - Ułożono i przyjęto listę 7 sakramentów świętych. Do tego czasu udzielano sakramentów w sposób nieuporządkowany (np. słowiańscy księża za jeden z sakramentów uznawali postrzyżyny!).

      1204 r. - Zaczęła działać Święta Inkwizycja. Słudzy Kościoła zamęczyli lub spalili żywcem setki tysięcy ludzi.

      1202-1204 r. - IV krucjata zainicjowana przez Innocentego III, by wesprzeć krzyżowców w Palestynie. Na skutek polityki Henryka Dandolo, żołnierze Chrystusa zwrócili się przeciwko Bizancjum i zdobyli Konstantynopol, z zaciekłością grabiąc i wyrzynając mieszkańców. Na koniec spalili miasto. Zrabowano niesłychane ilości złota i srebra a skala przemocy przekroczyła wszelkie ówczesne normy wojenne. Na zdobytym terenie utworzono efemeryczne państewko nazwane Cesarstwem Łacińskim. Przypieczętowało to rozłam między chrześcijaństwem wschodnim a zachodnim.
       
      1208 r. - Innocenty III zaoferował każdemu, kto chwyci za broń, oprócz prolongaty spłat i boskiego zbawienia, również ziemię i majątek heretyków oraz ich sprzymierzeńców. Rozpoczęła się krucjata, której celem było wymordowanie Katarów. Szacuje się, iż krucjata pochłonęła milion istnień ludzkich, nie tylko Katarów, ale dotknęła większą część populacji południowej Francji.

      1229 r. - Z powodu potajemnych zebrań wiernych dla czytania Biblii i interpretowania jej w sposób godzący w nauczanie i praktykę kościelną, papież Grzegorz IX zakazał czytania "Biblii" pod sankcją kar inkwizycyjnych.

      1231 r. - Nakaz papieski zalecał palenie heretyków na stosie. Pod względem technicznym pozwalało to uniknąć rozpryskiwania się krwi.

      1234 r. - Papież Grzegorz IX nakłania do krucjaty przeciw chłopom ze Steding, którzy odmawiają arcybiskupowi Bremy nadmiernej daniny. Pięć tysięcy mężczyzn, kobiet i dzieci ginie z rąk krzyżowców, a zagrody owych chłopów zajmują osadnicy obdarzeni nimi przez Kościół.

      1244 r. - Na soborze w Narbonne zdecydowano, aby przy skazywaniu heretyków nikogo nie oszczędzano. Ani mężów ze względu na ich żony, ani żon ze względu na męża, ani też rodziców ze względu na dzieci. "Wyrok nie powinien być łagodzony ze względu na chorobę czy podeszły wiek. Każdy wyrok powinien obejmować biczowanie".

      1252 r. - W bulli "Ad extripanda" papież Innocenty IV przyrównał wszystkich chrześcijan-niekatolików do zbójców i zobowiązał władców do tego, by winnych heretyków zabijano w ciągu pięciu dni.

      1263 r. - Zatwierdzono przyjmowanie komunii pod jedną postacią.

      1264 r. - Ustanowiono uroczystość Bożego Ciała.

      1275 r. - Pojawiły się dyskusje na temat płacenia daniny. W odpowiedzi papież ekskomunikował całe miasto - Florencję.

      XIV w. - Wybucha epidemia czarnej śmierci. Kościół wyjaśniał, że winę za ten stan rzeczy ponoszą Żydzi, zachęcając przy tym do napaści na nich.

      1311 r. - Papież Klemens V jako pierwszy ukoronował się potrójną koroną władcy.

      1313 r. - Sobór w Zamorze ponownie zarządza zniewolenie Żydów i pod groźbą ekskomuniki żąda wykonania postanowienia przez władze świeckie. Antysemickie dekrety kościelne będą pojawiać się aż do XIX w.

      1349 r. - W ponad 350 niemieckich miastach i wsiach giną niemalże wszyscy Żydzi, na ogół paleni żywcem. W ciągu jednego roku chrześcijanie wymordowali więcej Żydów niż niegdyś, w ciągu dwustu lat prześladowań, poganie wymordowali chrześcijan. To tylko jeden z wielu epizodów pogromów Żydów, gdyż podobne zdarzenia miały miejsce przez cały okres panowania chrześcijaństwa.
       
      1377 r. - Robert z Genewy wynajął bandę najemników, którzy po zdobyciu Bolonii ruszyli na Cessnę. Przez trzy dni i noce, począwszy od 3 lutego 1377 roku, przy zamkniętych bramach miasta, żołnierze dokonali rzezi jego mieszkańców. W 1378 roku, Robert z Genewy został papieżem i przyjął imię Klemensa VII. W tym samym roku papieżem Urbanem VI został Bartolomeo Prignano i Kościół miał dwóch zwalczających się papieży. Klemensa VII uznano później za antypapieża.

      1450-1750 r. - Okres polowania na czarownice. Straszliwymi torturami zamęczono setki tysięcy kobiet posądzanych o czary.

      1484 r. - Papież Innocenty VIII oficjalnie nakazał palenie na stosach kotów domowych razem z czarownicami. Zwyczaj ten był praktykowany przez trwający setki lat okres polowań na czarownice.

      1492 r. - Kolumb odkrył Amerykę. Inkwizycja szybko postępuje śladami odkrywców. Tubylców, którzy nie chcieli nawrócić się na wiarę chrześcijańską mordowano. Gdy była taka sposobność, przed zabiciem oporni Indianie byli przymusowo chrzczeni.

      1493 r. - Bulla papieska uprawomocniła deklarację wojny przeciwko wszystkim narodom w Ameryce Południowej, które odmówiły przyjęcia chrześcijaństwa. W praktyce kobiety i mężczyzn szczuto psami karmionymi ludzkim mięsem i ćwiartowanymi żywcem indiańskimi niemowlętami. Wbijano ciężarne kobiety na pale, przywiązywano ofiary do luf armatnich i puszczano je z dymem. Mordowano, gwałcono, ucinano ręce, nosy, wargi, piersi. Gdy katoliccy "misjonarze" zawitali do Meksyku, żyło tam około 11 milionów Indian, a po stu latach już tylko półtora miliona. Szacuje się, że w ciągu 150 lat zabito co najmniej 30 milionów Indian.

      XV i XVI w. - Na soborze Florenckim i Trydenckim wprowadzono dogmat o czyścu. Kwitnie praktyka sprzedaży odpustów od kar czyśćcowych.

      1542 r. - Papież Paweł III wzmacnia pozycję Inkwizycji. Inkwizycja otrzymuje nad całym katolickim terytorium taką samą władzę, jaką wcześniej cieszyła się w Hiszpanii.

      1545-1563 r. - Na Soborze Trydenckim ogłoszono, że prawdę religijną wyraża w równym stopniu Biblia, co tradycja, a jedyne i wyłączne prawo interpretacji Pisma Świętego spoczywa w rękach Kościoła. Uznano, że sakramenty są niezbędne do uzyskania zbawienia. Utworzono indeks ksiąg zakazanych, który przez 400 lat będzie krępować wolność myśli, sumienia i naukę.

      1568 r. - Hiszpański trybunał inkwizycji wydaje nakaz śmierci na trzy miliony Niderlandczyków, którzy - jak brzmi hasło wypisane na kapeluszach "gezów" - wolą być "raczej Turkami niż papistami".

      1572 r. - We Francji 24 sierpnia w masakrze znanej pod nazwą Dnia Świętego Bartłomieja zamordowano 10 000 protestantów. Papież Grzegorz XIII napisał potem do króla Francji Karola IX: "Cieszymy się razem z tobą, że z Boską pomocą uwolniłeś świat od tych podłych heretyków".

      1584 r. - Papież Grzegorz XIII w bulii "In coena Domini" zrównuje protestantów na równi z piratami i zbrodniarzami.

      1585-1590 r. - Krótka kadencja Sykstusa V zaowocowała zakazem wstępu do watykańskich archiwów dla świeckich uczonych. Na rozkaz papieża wyryto przed wejściem napis: "Kto tutaj wejdzie, będzie natychmiast ekskomunikowany". 1 czerwca 1846 r. zakaz ten zostanie rozszerzony nawet na kardynałów, a wstęp będzie możliwy tylko za specjalną zgodą papieża.

      1600 r. - 17 lutego spalono na stosie Giordano Bruno, który głosił że wszechświat jest nieskończony i jednorodny (z czego wynikał pogląd, że ludzie nie są jedynymi inteligentnymi istotami w kosmosie). Religię uznawał za uproszczoną wersję filozofii a liturgię za wynik zabobonu. Kościół skazał go za herezję doketyzmu.

      1615 r. - Trybunał inkwizycyjny zabrania głoszenia teorii heliocentrycznej.

      1633 r. - Trybunał inkwizycyjny skazuje 70-letniego Galileusza za to, iż głosił zasady heliocentryzmu nie potrafiąc ich udowodnić. Gdyby nie zawarta z Inkwizycją ugoda polegająca na publicznym wyrecytowaniu formuły odwołującej i przeklinającej swoje "błędy", zostałby skazany na stos. Galileusz do końca życia znajdował się pod nadzorem Inkwizycji.

      1648 r. - Na fali antysemityzmu, wymordowano w Polsce ok. 200 000 Żydów.

      1650 r. - W Nowej Anglii prawnie zakazano noszenia ubrań z "krótkimi rękawami, gdyż mogłyby zostać odsłonięte nagie ramiona". Chrześcijanie zaczęli uważać, że wszystko, co zwraca uwagę na świat fizyczny jest bezbożne.

      1789 r. - Papież Grzegorz XVI gani wolność sumienia jako "szaleństwo", "zaraźliwy błąd" i wypowiada się przeciwko wolności handlu książkami.

      1836 r. - Grzegorz XVI w nowym wydaniu indeksu ksiąg zakazanych uzależnia czytanie Biblii w językach narodowych od zgody Inkwizycji. Zakaz obowiązywał do 1897 r.

      1846 r. - 1 czerwca wydano zakaz wstępu do watykańskiego archiwum nawet kardynałom, bez specjalnego zezwolenia papieża.
       
      1852 r. - Wprowadzono nabożeństwo majowe do N.M.P.

      1854 r. - Wprowadzono dogmat o tzw. Niepokalanym Poczęciu N.M.P.

      1855 r. - Sprzeciw Kościoła wobec Konstytucji Stanów Zjednoczonych. Kościół głosił: "Wolność to bluźnierstwo, wolność to odwodzenie innych od prawdziwego Boga. Wolność to mówienie kłamstw w imię Boga". Wcześniej, do Kongresu Stanów Zjednoczonych, Kościół wniósł projekt ustawy zabraniającej wydobywania z łona ziemi ropy naftowej, którą Bóg tam umieścił, aby czarci w piekle mieli czym pod kotłami palić.

      1870 r. - Wprowadzono dogmat o nieomylności papieża.

      1897 r. - Papież Leon XIII dopisuje "Biblię" do "Indeksu ksišg zakazanych"!!!

      początek XX w. - Papież Leon XIII uzasadnia karę śmierci: "Kara śmierci jest niezbędnym i skutecznym środkiem dla osiągnięcia celu Kościoła, gdy buntownicy wystąpią przeciw niemu i naruszą jedność duchową".

      początek XX w. - Pius X oświadczył dosłownie: "Religia żydowska była podstawą naszej religii, została jednak zastąpiona nauką Chrystusa i nie możemy uznać dalszej racji istnienia tamtej".

      1910 r. - 1 września Pius X nakazał katolickim duchownym składać "Przysięgę modernistyczną", która każe wierzyć, że "Kościół (...) został bezpośrednio i wprost założony przez (...) Chrystusa", oraz nakazuje potępiać "tych, którzy twierdzą, że Wiara, przez Kościół podana, może stać w sprzeczności z historią" oraz "sposób rozumienia i wykładania Pisma św., który, pomijając tradycję Kościoła, analogię Wiary i wskazówki Stolicy Apostolskiej, polega na pomysłach racjonalistycznych". Przysięga miała zapobiec "zamętowi w umysłach wiernych co do istoty dogmatów" wynikającego z postępującej edukacji społeczeństwa. Przysięgę zniesiono w 1967 r.

      1917 r. - Heretycy mogą odetchnąć ulgą. Po prawie 700 latach nowy "Codex Juris Canonici" znosi tortury! Duży wpływ na decyzję miało powstanie komunizmu w Rosji, którego Kościół się przestraszył.

      1939 r. - Papież Pius XII w liście do hierarchii kościelnej USA dopatruje się przyczyny "dzisiejszych nieszczęść" nie w faszyzmie, lecz m.in. w krótkich spódnicach pań. Poparcie Piusa XII dla hitlerowskiej napaści na Polskę znalazło swój wyraz w encyklice z 20 października 1939 r. Papież uznał ją za "walkę interesów o sprawiedliwy podział bogactw, którymi Bóg obdarzył ludzkość."
       
      1941 r. - Tuż po agresji III Rzeszy na ZSRR z watykańskich drukarni wysłano do sztabu wojsk niemieckich duże transporty ukraińskich i rosyjskich modlitewników. Watykan podbite obszary ZSRR podporządkował nuncjaturze berlińskiej oficjalnie akceptując zagarnięcie tych ziem przez Hitlera.

      1941 r. - Watykan akceptuje antysemickie poczynania rządu Vichy i wyraża zgodę na uchwalenie tzw. "Statutu Żydów". Wyrażono nadzieję, że nie ograniczy on prerogatyw Kościoła.

      1945 r. - Pius XII w orędziu wigilijnym staje w obronie głównych oskarżonych o zbrodnie przeciwko ludzkości. Kuria rzymska interweniuje w sprawie ułaskawienia 200 zbrodniarzy hitlerowskich, w tym m.in. katów polskiego narodu, Franka i Greisera. To niewielki epizod w szeroko zakrojonej akcji ratowania hitlerowców przed odpowiedzialnością karną.

      1946 r. - Studenci wydziału prawa Uniwersytetu w Cardiff, rozważają, czy Pius XII powinien zasiąść na ławie oskarżonych przed Międzynarodowym Trybunałem w Norymberdze za całokształt prohitlerowskiej polityki Watykanu w okresie 2. wojny światowej.

      1950 r. - W petycji do Watykanu, Katolicy proszą o dogmatyzację fizycznego wniebowzięcia Maryi. W odpowiedzi Watykan uchwala dogmat o wniebowzięciu N.M.P., choć w Ewangeliach nie ma o tym słowa.

      1954 r. - Pius XII poucza: "To, co nie jest zgodnie z prawdą czy z normą obyczajową nie ma prawa istnieć". Chodzi oczywiście o prawdy i moralność zgodne z nauczaniem Kościoła.

      1966 r. - Watykan znosi indeks ksiąg zakazanych, bo nie spełnia już zadania i naraża Kościół na ostrą krytykę.

      1975 r. - Papież Paweł VI wyjaśnia w liście do arcybiskupa Coggana, że kobieta ma zakazany wstęp do stanu duchownego, ponieważ "wykluczenie kobiet z kapłaństwa jest zgodne z zamysłem Boga wobec swego Kościoła", choć specjalnie powołana Papieska Komisja Biblijna (składająca się z wybitnych biblistów) orzekła wcześniej, że nie ma przeciwskazań. Zdanie papieża nadal jest ważniejsze od wniosków wypływających z lektury Biblii. Pawła VI poparł Jan Paweł II.

      1980 r. - Beatyfikacja jezuity José de Anchieta, który twierdził: "Miecz i żelazny pręt to najlepsi kaznodzieje". Podczas beatyfikacji masowego mordercy Indian, papież Jan Paweł II nazwał go apostołem Brazylii, wzorem dla całej generacji misjonarzy i siebie samego. Nie pierwszy to przypadek wyniesienia zbrodniarza na ołtarze.
       
      1992 r. - Papież Jan Paweł II ogłasza, że potępianie Galileusza za głoszenie heliocentrycznego poglądu, iż Ziemia krąży wokół Słońca (a nie na odwrót), było błędem. Rehabilitacja Galileusza trwała 359 lat.

      1993 r. - Watykan uznaje istnienie państwa Izrael.

      2000 r. - 13 marca Kościół przyznaje, że w ciągu wieków popełnił wiele grzechów w dziedzinie praw człowieka i wolności religijnej. O przebaczenie proszeni są m.in. Żydzi, kobiety i ludy tubylcze. Za przebaczeniem nie idą żadne czyny, które mogłyby naprawić lub upamiętnić wyrządzone krzywdy, ale za to wizerunek Kościoła poprawia się w oczach wiernych.

      2006 r. - 2 lipca przewodniczący Papieskiej Rady do Spraw Rodziny kardynał Alfonso Lopez Trujillo mówi w wywiadzie dla dziennika "Il Tempo", że aborcja "to zbrodnia bardziej przerażająca niż wszystkie wojny światowe". Czyli, że usuwanie nieświadomych istnienia embrionów lub zapłodnionej komórki jajowej jest gorsze niż mordowanie świadomych dzieci przez żołnierzy i w obozach zagłady.

      Cytaty:

      "Kościół Rzymski nigdy nie pobłądził i po wszystkie czasy w żaden błąd nie popadnie". "Dictatus Papae" papieża Grzegorza VII (1073-1086). 

      "Używajmy papiestwa teraz, gdy Bóg nam go dał". 

      "Patrzcie, co bajka o Jezusie Chrystusie dla nas zrobiła". Papież Leon X. 

      "Kościół Rzymskokatolicki przelał więcej niewinnej krwi, niż jakakolwiek inna instytucja". W. E. H. Lecky. 

      "Wszystko, co sprzyja osobistej godności człowieka, co podtrzymuje równouprawnienie obywateli, wszystko to powołał do życia, otaczał troską i zawsze chronił Kościół katolicki". Papież Leon III.
      Źródło: maryja.org
      Poprawki merytoryczne i rozbudowa: Redakcja "Własnowiercy"
      Od redakcji: Z powodu drobnych błędów merytorycznych dostrzeżonych w oryginalnym tekście, redakcja "Własnowiercy" na bieżąco usuwa je lub poprawia. Na dzień dzisiejszy tekst skorygowano o listy czytelników i następujące źródła:
      1. "Eliksir i kamień", książka Michaela Baigenta i Richarda Leigha
      2. www.hoping.org.pl/pytania/pytania11.html
      3. zapytaj.wiara.pl/
      index.php?grupa=6&cr=0&kolej=0&art=1148737527&dzi=1123365535&katg=
      4. www.davinciodkodowany.pl/index.php?akcja=art_zobacz&art_id=65
      5. www.davinciodkodowany.pl/index.php?akcja=art_zobacz&art_id=72
      6. www.trinitarians.info/load.php?obronawiaryID=198
      7. www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WE/sobory/dokumenty1soborow_02.html
      8. www.trinitarians.info/load.php?obronawiaryID=197
      9. pl.wikipedia.org/wiki/Wyprawy_krzyżowe
      10. encyklopedia.pwn.pl/35548_1.html
       

      Nagrody Darwina, czyli...każdy jest kowalem swojego losu.

      Nagrody Darwina są przyznawane co roku za najbardziej idiotyczny rodzaj śmierci, jaki zafundowali sobie osobnicy gatunku ludzkiego.
      Nagrodę nazwano na cześć Karola Darwina, twórcy teorii ewolucji i doboru naturalnego. Laureaci, eliminując swe wyjątkowo "głupie" geny, doprowadzili tym samym do polepszenia zasobu genetycznego ludzkości!
      Ci, którym udało się przeżyć mimo wszystko, otrzymują tzw. wyróżnienia.
      Francuz, Jacques LeFevier postanowił popełnić samobójstwo. Aby mieć pewność, że próba samobójcza się powiedzie stanął na urwisku i przywiązał kamień do szyi. Następnie wypił truciznę i podpalił swoje ubranie. Próbował nawet zastrzelić się podczas skoku, ale kula chybiła przecinając linę z kamieniem. Woda morska, do której wpadł niedoszły samobójca, ugasiła ogień, a zalewając usta, spowodowała wymioty, które usunęły truciznę z żołądka. Jacques został wyciągnięty z wody przez rybaków i odwieziony do szpitala, gdzie zmarł z powodu wychłodzenia organizmu.

      Kerry Bingham od dłuższego czasu pił z przyjaciółmi, gdy ktoś zaproponował, żeby pójść na most Tacoma Narrow Bridge i skoczyć na linie (bungee). O 4:30 rano 10 mężczyzn poszło na most. Na miejscu okazało się, ze zapomnieli liny. Bingham zauważył zwój kabla w pobliżu. Jeden koniec kabla został przywiązany do jego stopy, drugi do barierki mostu. Bingham spadał 12 metrów, zanim kabel się naciągnął i urwał nogę na wysokości kolana. Bingham cudem przeżył upadek do lodowatej wody i został uratowany przez wędkarzy. Kawałka nogi nie odnaleziono.

      22 letni mieszkaniec miasteczka Reston w Stanach Zjednoczonych został znaleziony martwy, po tym jak próbował wykonać skok bungee z 30 metrowego wiaduktu kolejowego, wykorzystując jako linę złączone linki holownicze. Policja Fiarfax County podała, że Eric A. Barcia, pracownik baru fast - food, połączył kilka linek holowniczych razem, owinął jeden koniec wokół jeden nogi, zaś drugi koniec przyczepił do barierek wiaduktu. Następnie skoczył i ... uderzył w chodnik! Warren Carmichael, rzecznik policji, stwierdził, że Barcia był sam, ponieważ niedaleko znaleziono jego samochód. "Długość przygotowanej przez niego liny była większa niż wysokość wiaduktu" powiedział Carmichael. Policja twierdzi, że przyczyną zgonu były ogólne obrażenia. 

      Pewien Brytyjczyk z Norwich uznał, że musi skoczyć ze wszystkich mostów w mieście. Kilkakrotnie powstrzymywany przez policję, konsekwentnie realizował swój plan. Ostatni skok oddal z wysokości około 20m do wody na metr głębokiej.

      Sylvester Briddell Jr., lat 26, zginał w lutym 1997 w Selbywille, gdy wygrał zakład z przyjaciółmi, którzy twierdzili, że nie jest w stanie włożyć lufy rewolweru z 4 kulami do ust, zakręcić magazynkiem i pociągnąć za spust.

      Iracki terrorysta Khay Rahnajet, nie nakleił wystarczającej ilości znaczków na liście - bombie i powróciła ona do niego oznaczona "zwrócić nadawcy". Otworzył list i wyleciał w powietrze. Podobna historia przydarzyła się kolumbijskiemu terroryście - Fernando Varro, który wysłał paczkę z bomba do ambasady USA. Na przesyłce zapomniał jednak nakleić znaczka, więc poczta zwróciła ja nadawcy. Varro otworzył pakunek i wyleciał w powietrze. 

      M. A .Goldwin spędził kilka lat oczekując na wykonanie wyroku śmierci na krześle elektrycznym za morderstwo, kiedy jego wyrok został zredukowany do dożywocia. Kiedy siedząc na metalowej toalecie w swojej celi, próbował naprawić mały telewizor, przegryzł drut i pokopało go prądem na śmierć. 

      Wyróżniony został również Filipinczyk o imieniu Augusto, który, grożąc granatem ręcznym, uprowadził samolot lecący z Davao do Manili. Zrabował współpasażerom równowartość 25 tys. dolarów, odbezpieczył granat, wrzucił zawleczkę do kabiny i wyskoczył na spadochronie domowej roboty. Spadochron nie zdołał zahamować lotu ku ziemi, zresztą Augusto wciąż ściskał odbezpieczony granat. Policja znalazła później na ziemi dwie dłonie. Tyle tylko pozostało z niefortunnego porywacza.

      Troy Hurtubise - kanadyjski wynalazca kostiumu dla myśliwych polujących na niedźwiedzie. Strój miał być całkowicie odporny na kły i pazury zwierzęcia. Hurtubise sprawdził go oczywiście na sobie i wszedł do legowiska niedźwiedzia. Poważnie ranny znalazł się w szpitalu. Po wyleczeniu, ponowił próbę. Z identycznym skutkiem.
       
       
      W Elyria, Ohio, w październiku 1997, Martyn Eskins, chcąc oczyścić piwnicę z pajęczyn za pomocą pochodni, poniósł śmierć w pożarze, który doszczętnie strawił 2-pietrowy dom. 

      W Guthrie, Oklahoma, w październiku 1997, Jason Heck próbował zabić krocionoga ze swojej strzelby kaliber 22, ale kula zrykoszetowała od kamienia i zabiła Antonio Martineza, trafiając go w głowę.

       We wrześniu 1997, 7-letni chłopiec spadł z 30-metrowego urwiska niedaleko Ozark, Arkansas, kiedy stracił równowagę, bujając sie na krzyżu, który uświęcał śmierć innej osoby w tym miejscu w 1990 roku.

       K.C. Barker przypadkowo postrzelił sie, kiedy obudzony przez dzwoniący telefon, stojący obok lóżka, sięgnął po niego, a zamiast aparatu pomyłkowo chwycił rewolwer, który wystrzelił po przyłożeniu go do ucha.

      W lutym 1998, Santiago Alvardo, lat 24, zginął w Lompoc, Kalifornia, gdy spadł z dachu sklepu z rowerami, który zamierzał okraść. Śmierć nastąpiła z powodu długiej latarki, która Santiago trzymał w ustach (żeby mieć wolne ręce) i która przebiła podstawę jego czaszki, kiedy uderzył twarzą w ziemię.

       W 1999 r. jury internautów uhonorowało młodego wyznawcę Hare Krishny, który szukał kontaktu z natura i ukrył sie w oceanarium na Florydzie, by popływać w basenie z orkami, znanymi jako "walenie-zabójcy".

       Nagrodę w tym samym roku otrzymali również Kambodżańczycy z prowincji Svay Rieng, którzy w barze poszukiwali dreszczyku emocji, skacząc na potężną minę przeciwczołgową. "Ich żony nie znalazły później w kraterze po eksplozji nawet „kawałeczka mięsa", relacjonowali świadkowie.
       
      źródło : http://www.eioba.pl/a/21cw/nagrody-darwina
       
       

      Jeden trefny pacjent rozwali cały szpital...

      "Nie mamy masek, nie mamy rękawic, kończą się testy. Kiedy będą?!" – dzwonimy do koordynatora, wyznaczył go minister zdrowia. "Nie wiem, nie wiem, nie wiem. Sorry" – słyszymy. Dociera do nas, że możemy liczyć już tylko na siebie, że"góra" już dawno nas wystawiła. Zapada 10 minutowa cisza. – Mam maszynę do szycia – odzywa się nagle ordynator.
      Kolejna odprawa: na stole lądują spawalnicze przyłbice od znajomego hutnika, część zespołu łączy się na Skypie, pokazuje własnoręcznie uszyte maski. Czy chronią? Chronią naszą psychikę – mówi dr n. med. Tomasz Ozorowski, szef zespołu kontroli zakażeń i szef sztabu kryzysowego, czyli zespołu ds. COVID jednego z poznańskich szpitali, konsultant wojewódzki mikrobiologii.
      czytaj dalej
       

      Teleopieka-jak z niej korzystać, kto może ją uzyskać bezpłatnie?

      Należy wiedzieć, że proste urządzenia reagują w sytuacji zagrożenia i wzywają pomoc, wykonują badania na odległość i przekazują lekarzowi, pacjent nie musi wychodzić z domu. Na rynku jest dużo ofert.

      Możemy wyróżnić takie oto urządzenia do badań:

      1). Najprostsze są tzw. urządzenia przywoławcze, na przykład bransoletka z guzikiem, który po naciśnięciu wysyła sygnał SOS (do placówki medycznej, z którą podpisana jest umowa). Trzeba wiedzieć, że niektóre urządzenia mają również funkcję nawigacji - śledzenia miejsca przebywania podopiecznego.

      2). Urządzenia diagnostyczne mierzą parametry medyczne:
      a). pracę serca - chory podłącza holter, a lekarz odczytuje zapis.
      b). pomiar ciśnienia i pulsu (miniciśnieniomierz też może być w formie opaski na rękę).
      c). pomiar saturacji krwi - za pomocą pulsoksymetra, na przykład nadgarstkowego w kształcie zegarka.
      d). pomiar poziomu cukru we krwi - za pomocą małego glukometra, który możemy nosić w kieszeni.

      Czego możemy oczekiwać po ofercie?

      Należy wiedzieć, że w ofertach w internecie pod hasłem „teleopieka”, warto sprawdzić przede wszystkim:

      a). czy firma udostępnia urządzenie do badania, które jest nam potrzebne ze względu na nasz stan zdrowia oraz

      b). czy konsultacje z lekarzem są zapewnione przez 24 godziny na dobę oraz

      c). czy w razie złych parametrów zostanie powiadomione pogotowie ratunkowe i bliska osoba.

      Warto dodać, że niektóre oferty zapewniają też: nadzorowanie przyjmowania leków, czy umówienie wizyty u lekarza rodzinnego.

      Co jest ważne przy zawarciu umowy?

      Należy upewnić się, jak będzie realizowana teleopieka, między innymi:

      a). na jaki okres jest umowa.

      b). czy możemy ją wypowiedzieć w każdym momencie (na przykład kiedy są problemy z kontaktem z lekarzem).

      c). czy urządzenie jest proste w obsłudze i firma daje instrukcję.

      d). czy jest zapewniona darmowa naprawa i ile trwa gwarancja.

      e). czy są odesłania do regulaminów, których firma nie udostępni (mogą być w nich haczyki).

      Ponadto warto powiedzieć o tym, że niektóre gminy i samorządy realizują usługi teleopieki dla seniorów bezpłatnie. Aby z tego skorzystać, należy kontaktować się ze swoim urzędem gminy lub miasta. Senior wypełnia kartę przystąpienia do programu lub podpisuje umowę na teleopiekę (na przykład w MOPS). Wówczas za usługi teleopieki płaci gmina, a senior jest odpowiedzialny za powierzony sprzęt (może być wymagana kuracja, zwrotna po zakończeniu umowy) lub płaci mały abonament, na przykład 10-20 zł miesięcznie.

      Dodatkowa uwaga - jeśli szukamy ofert na własną rękę, czytajmy w internecie opinie o firmach, sprawdzajmy warunki umowy, porównujmy ceny, pytajmy o promocje. Podstawowe warianty teleopieki są od 40 zł miesięcznie wzwyż. W cenie są: dzierżawa sprzętu, karta SIM, centrum alarmowe dostępne całą dobę.
       
       

      Jak radzić sobie z wypaleniem zawodowym?

      Jak radzić sobie z wypaleniem zawodowym
      Wypalenie zawodowe to coraz częściej występujący problem, odbijający się mocno na zdrowiu pracownika. Chociaż istnieje wiele sposobów zapobiegania temu zjawisku przez pracodawców, którzy świadomi jego negatywnego wpływu na motywację i efektywność pracy personelu starają się ograniczyć częstotliwość jego występowania wśród swoich podwładnych, to jednak są również techniki, których może spróbować każdy. Pierwszą z nich jest wyrobienie nawyku doceniania nawet najmniejszych, pozytywnych rzeczy, które się wydarzyły. Dzięki temu mózg niejako przestawia się na myślenie bardziej optymistyczne i zaczyna postrzegać świat w bardziej kolorowych barwach. Ponadto warto w swojej pracy dostrzec interesujące niuanse, a także okazje do pozytywnego wpływu na społeczeństwo, choćby byli to jedynie współpracownicy. Pomocne może okazać się podzielenie dalekosiężnego planu działania na mniejsze kroki, które dadzą szybkie poczucie spełnienia i zwycięstwa. Kontakty z ludźmi, z którymi spotkania opierają się na czymś innymi niż praca są niezwykle ważne w zachowaniu zdrowia psychicznego. Na koniec warto podkreślić, że wypalenie zawodowe może wiązać się z koniecznością skontaktowania się ze specjalistą i wcześniejsze sposoby mogą okazać się niewystarczające i są jedynie wskazówką. Pamiętajmy również, że w niektórych przypadkach wybrany zawód nie będzie przynosić satysfakcji i najlepszym rozwiązaniem będzie jego zmiana. Nawet jeżeli na wcześniejszym etapie kariery zawodowej wykonywana praca była spełnieniem marzeń to ludzkie potrzeby w tym zakresie i aspiracje mogą zmienić się z upływem czasu. Wsłuchanie się we własne potrzeby to podstawowa czynność i umiejętność, którą powinno się praktykować na każdym etapie życia i wprowadzać zmiany w razie potrzeby.

      Wyciąg z pestek grejpfruta- jak wpływa na zdrowie?

      Jest jednym ze skuteczniejszych antybiotyków stworzonych przez naturę oraz wartościowym dodatkiem do diety, dzięki któremu można się skuteczniej chronić przed wieloma przypadłościami. Wyciąg z pestek grejpfruta może zaskoczyć nas swą mocą, a powodów, dla których warto po niego sięgać, jest wiele.

      Wyciąg z pestek grejpfruta jest przede wszystkim rewelacyjnym wsparciem w walce z wirusami oraz bakteriami, choć suplementy diety z takim wyciągiem zalecane są też tym osobom, które chcą się rozprawić z pasożytami atakującymi przewód pokarmowy. Zdrowa dieta z takim dodatkiem na jednocześnie świetny wpływ na odporność organizmu, staje się też cennym wsparciem w chwili, gdy głównym problemem zdrowotnym jest grypa i przeziębienie. Na tym moc grejpfruta oraz jego pestek się nie kończy. Wyciąg taki stanowi rewelacyjny środek do użytku zewnętrznego, dzięki któremu można utrzymać w dobrym stanie jamę ustną oraz skutecznie walczyć z tak uciążliwą przypadłością, jaką jest grzybica skóry. Z wyciągu z pestek grejpfruta można też przygotować płukanki, pomocne przy bólu gardła oraz przy problemach z migdałkami. Powodów, dla których warto docenić wyciąg z pestek grejpfruta, jest zatem sporo, a im prędzej nauczymy się korzystać z suplementów diety z takim dodatkiem, tym lepiej dla nas.
       

      Na co hakerom nasze konta?

      Wielu z nas nie zdaje sobie sprawy z tego, że możemy paść ofiarą wirusa lub hakera. Wydaje nam się, że nasze konta nie są interesującym łupem dla takich osób, w końcu nie jesteśmy sławni czy rozpoznawalni, może nawet nie jesteśmy aktywni na naszym Facebooku czy Instagramie. Ale pozory potrafią zmylić. Po co więc hakerom nasze konta? Czy naprawdę mamy się czego obawiać?

      Kogo konto może zostać zhakowane?
      Odpowiedź na to pytanie jest niezwykle proste: każdego. Nie ważne, czy mamy miliony fanów czy wrzucamy na naszego Facebooka tylko zdjęcia z wakacji, każda osoba może stać się ofiarą. Ale skoro nasze profile nie są wartościowe, to po co się nami zajmować? To już trochę bardziej skomplikowana sprawa. Po pierwsze, konta prawdziwych ludzi są bardziej atrakcyjne, bo zwyczajnie są dużo bardziej wiarygodne. Widzimy, że prowadzi je prawdziwa osoba, nie jest to puste konto. Po drugie takie konto jest stare. Nie zostało założone dwa dni przed wykorzystaniem go.

      Do czego można wykorzystać skradzione konta
      Teraz najpopularniejsze są dwie metody używania skradzionych kont. Pierwsza, dość oczywista, służy do oszukiwania na sprzedaży. Oszust, który ukradł nam konto, wystawia coś pod naszym imieniem i nazwiskiem, dzięki czemu jest praktycznie nieuchwytny, a osoba oszukana ma pretensje do właściciela konta, czyli do nas. Druga możliwość, znacznie mniej znana, to używanie ukradzionych kont do rozwijania biznesu kupowania polubień i subskrypcji na wszelkiego rodzaju portalach społecznościowych. Dzieje się tak dlatego, że puste konta, które kiedyś się tym zajmowały, bardzo łatwo jest wyśledzić, a prawdziwe skradzione profile nie budzą żadnych niepokojów czy podejrzeń algorytmu.

      Co robić, gdy zostaniemy zhakowani?
      Przede wszystkim nie panikować i powiadomić o zaistniałej sytuacji naszych znajomych. Ostrzeż ich, aby nie klikali w żadne link, który prześle im haker z twojego konta i żeby nie wdawali się z nim w dyskusję. Skontaktuj się również z pomocą techniczną serwisu i wyjaśnij im, na czym polega sytuacja. Możesz zapytać ich, co powinieneś dalej robić w takiej sytuacji. Zależnie od polityki danego serwisu instrukcje mogą być różne. Poszukaj w internecie rad, co do zachowania w danej sytuacji i jeśli twoje konto było podłączone do twojego banku, koniecznie zgłoś się też w tym problemem do niego!

      • QUIZ! Sprawdź jaki rodzaj dziennika powinnaś prowadzić.

        Prowadzenie dziennika może nas niezwykle zrelaksować po długim dniu w pracy i pomóc nam uporządkować sobie w głowie wszystkie najważniejsze wydarzenia. Rodzajów dzienników jest jednak cała masa i nie każdy będzie pasował każdemu. Rozwiąż ten quiz i przekonaj się, jaki rodzaj dziennika będzie dla Ciebie najlepszym rozwiązaniem i w czym pomoże Ci jego prowadzenie na co dzień.

        1. Najbardziej cenię w sobie:
        a) mocno rozwiniętą empatię i potrzebę pomocy
        b) umiejętność radzenia sobie w trudnych sytuacjach
        c) kreatywność i umiejętność dostrzeżenia w świecie piękna
        d) umiejętność pracy pod presją

        2. Na co dzień mam problem z:
        a) dostrzeganiem dobra w ludziach
        b) zasypianiem i znalezieniem w sobie energii
        c) zebraniem swoich myśli i wyrażenie ich
        d) zorganizowaniem się i zapamiętaniem wszystkiego

        3. Gdybym miała opisać się w trzech słowach, wybrałabym:
        a) spokojna, ambitna, samodzielna
        b) rozważna, ciekawa świata, przyjacielska
        c) kreatywna, uprzejma, ekscentryczna
        d) elegancka, pracowita, skrupulatna

        4. Ciężko przychodzi mi:
        a) przyznawanie się do błędu
        b) gospodarowanie swoim czasem
        c) praca z innymi osobami
        d) pracowanie do późna w nocy

        5. Nigdy nie mogę znaleźć czasu na:
        a) relaks po pracy
        b) duże domowe zakupy
        c) wyjście ze znajomymi na miasto
        d) wyjazd na długo oczekiwany urlop

        6. Mój styl opisałabym jako:
        a) luźny, ale bardzo wygodny
        b) typowo kobiecy, z pastelowymi akcentami
        c) lekko szalony i nie zawsze spójny
        d) bardzo dojrzały i elegancki

        7. Unikam ludzi, którzy:
        a) zawsze wchodzą mi w słowo
        b) nie potrafią podjąć decyzji
        c) żerują na pracy innych
        d) nie szanują mojego czasu

        8. Umiejętność, bez której nie wyobrażam sobie życia to:
        a) umiejętność odmawiania
        b) umiejętność oszczędzania
        c) umiejętność dostosowania się do warunków
        d) umiejętność prowadzenia pojazdu

        Najwięcej a)
        Dziennik wdzięczności. Prowadzenie takiego dziennika to nie tylko świetna okazja do ćwiczenia wdzięczności, która jest bardzo ważnym elementem osiągnięcia harmonii wewnętrznej, ale także możliwość, aby zacząć dostrzegać pozytywy w każdym dniu. Dziennik wdzięczności powinien zawierać wszystko, co uważasz za wartościowe i warte zapamiętania z danego dnia.

        Najwięcej b)
        Sennik. Często mamy problemy ze zrozumieniem, co nam się śniło zaraz po przebudzeniu, a z czasem nasze sny całkowicie zacierają się z naszej pamięci. Sennik pozwoli Ci utrwalić najbardziej zagadkowe czy interesujące z nich. Po czasie będziesz mogła do nich powrócić i przeanalizować je pod kątem zbieżności z twoim obecnym życiem. Często sny zawierają wskazówki lub sugestie, które wysyła Ci twoja podświadomość.

        Najwięcej c)
        Dziennik pomysłów. W takim zeszycie powinnaś notować wszystko, co przychodzi Ci do głowy, nawet z pozoru głupie pomysły. Dzięki temu nie zapomnisz o nich i będziesz mogła je dopracować. W dodatku pobudzi to twoją kreatywność. Pamiętaj o tym, by zawsze zabierać taki dziennik ze sobą, do pracy czy szkoły, a nawet w podróż, bo nigdy nie możesz być pewna, kiedy dopadnie Cię natchnienie.

        Najwięcej d)
        Dziennik połączony z planem zajęć. Taki dziennik pozwoli Ci się dużo lepiej zorganizować. Jeśli będziesz zaglądała do niego codziennie, aby uzupełnić go nadchodzącymi zadaniami, codzienni będziesz widzieć to, co zaplanowałaś na następny dzień. Dzięki temu nie przegapisz żadnych ważnych wydarzeń i deadline'ów i będziesz miała wystarczająco dużo czasu, aby przygotować się na każde spotkanie.
         
         


    ×
    ×
    • Create New...

    Important Information

    Przeglądając, użytkując naszą stronę zgadzasz się na nasze warunki

      I accept